Τα θεραπευτικά αποτελέσματα περιλαμβάνουν τη μείωση του πόνου, την επούλωση καταγμάτων, τη μυοχαλάρωση, τη μυοδιέγερση και την κινητοποίηση αρθρώσεων.
Η διαχείριση του πόνου Super Inductive System βασίζεται σε τρεις διαφορετικές θεωρίες ελέγχου του νευροφυσιολογικού πόνου. Κάθε ένα από αυτά διαφέρει στο φάσμα συχνοτήτων. Ως εκ τούτου, η θεραπεία SIS οδηγεί σε άμεση ανακούφιση σε όλα τα στάδια των διαταραχών, είτε χρόνιες είτε οξείες.
Οι ενδορφίνες είναι ενδογενή οπιοειδή στους ανθρώπους, τα οποία απελευθερώνονται φυσιολογικά ως απόκριση στον πόνο. Η έκκριση αναλγητικών οπιοειδών επιτυγχάνεται με διέγερση νευρικών απολήξεων με το SIS χρησιμοποιώντας συχνότητες στην περιοχή μεταξύ 2-10 Hz. Οι πιο κοινές ενδείξεις είναι οι χρόνιες παθήσεις (π.χ. χρόνιος πόνος στην πλάτη ή χρόνιος πόνος στις αρθρώσεις).
Ο πόνος μεταφέρεται στο κέντρο ερμηνείας του εγκεφάλου μέσω των νευρικών ινών και της «θωρακικής πύλης». Οι λεπτές νευρικές ίνες διαμέτρου ανοίγουν τη θωρακική πύλη και μεταφέρουν τον πόνο στον εγκέφαλο. Οι νευρικές ίνες μεγάλης διαμέτρου κλείνουν τη θωρακική πύλη και ο πόνος δε μεταφέρεται στον εγκέφαλο. Όταν διεγείρεται η περιοχή που υποβλήθηκε σε θεραπεία με SIS χρησιμοποιώντας συχνότητες στην κλίμακα μεταξύ 60-100 Hz, επηρεάζονται οι νευρικές ίνες μεγάλης διαμέτρου. Οι πιο συνηθισμένες ενδείξεις είναι οι οξείες και οι υποξείες καταστάσεις (δηλαδή η οξεία κατάσταση μετά από παραμόρφωση).
Ο πόνος αποστέλλεται ως κωδικοποιημένη πληροφορία μέσω του περιφερικού νευρικού συστήματος στο κέντρο ερμηνείας του εγκεφάλου, όπου αποκωδικοποιείται και ερμηνεύεται. Κατά τη διέγερση ενός επώδυνου σημείου με το SIS χρησιμοποιώντας υψηλές συχνότητες στην κλίμακα μεταξύ 120-140 Ηz, οι κωδικοποιημένες πληροφορίες δεν ερμηνεύονται ως πόνος. Οι πιο συνηθισμένες ενδείξεις είναι οι υποξείες οδυνηρές καταστάσεις (δηλ. η ρευματοειδής αρθρίτιδα).
Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του Super Inductive System είναι ότι η θεραπεία μπορεί να χορηγηθεί χωρίς την ανάγκη άμεσης επαφής με το δέρμα. Για την απόλυτη άνεση, η θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα και πάνω από τα ρούχα.
Η κινητοποίηση της άρθρωσης είναι μια απαλή επαναλαμβανόμενη κίνηση για την ανακούφιση του μπλοκαρισμένου συνδέσμου, συνήθως πάνω από τη σπονδυλική στήλη.
Η ενίσχυση των μυών μπορεί να πραγματοποιηθεί για τη διατήρηση των μυών καθώς και για την πρόληψη οποιασδήποτε περαιτέρω αλλοίωσης του μυϊκού ιστού.
Η διαδικασία επούλωσης του οστού συνήθως διαρκεί περίπου 6 εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι επιθυμητό να ενισχυθεί η κυκλοφορία του αίματος, πράγμα που θα ενισχύσει το σχηματισμό του νέου οστού.
Για να μειωθεί αποτελεσματικά η σπαστικότητα, είναι επιθυμητός ο συνδυασμός χαλάρωσης και επακόλουθης διέγερσης των επηρεαζόμενων μυϊκών ομάδων.